Важеше за најубава девојка од Босна, живееше живот како повеќето жени во тоа време и ништо не можеше да навести дека ќе стане една од најголемите женски чудовишта во Југославија. Големи, полни усни, бел тен и црна коса, живеела сосема нормален и обичен живот чија среќа ја расипал само еден факт – Шефика не можела да забремени и да има дете.
Шефка Хоџиќ е родена во селото Јусиќи во БиХ и не завршила ништо освен двегодишен курс за описменување, па на 17-годишна возраст се омажила за Неџиб Хоџиќ во 1960 година.
Животот со жена ми беше како пекол. Ја малтретирале, секоја вечер нејзиниот сопруг се опивал во локална гостилница и се тетеравил назад или сам или ќе го донеле, а потоа крваво ја тепал Шефка.
Трауматизирана од притисокот на околината дека мора да стане мајка на Шефка, таа целосно го изгубила умот и решила да ја одглуми бременоста носејќи перница под фустанот и шетајќи низ селото, не размислувајќи што ќе им каже на луѓето во девет месеци.
Шефка во октомври 1969 година ја начекала својата бремена пријателка Алија Хасановиќ, која се враќала од соседното село Анѓелиќи, ја убила со три истрели од пиштол, и го расекла стомакот со нож и извадила дете, а телото го сокрила во блискиот поле и го однеле бебето дома.но таа набрзо починала.
Кога беше откриено телото на Али, полицијата не знаеше каде да оди, бидејќи никој не можеше да замисли зошто и како некој може да направи такво злосторство. Патологот Милан Вушиќ ја посочи вистинската трага, наведувајќи дека делото го извршила неплодна жена која сакала дете.
– Дете од мајчината утроба можеше да киднапира само некој кој премногу го сака, а не можеше да го има. Треба да бараме жена која има дете, а не го родила – рече тој.
Таа го негираше убиството
Кога била уапсена, Шефка признала се, освен дека ја убила Алија. Таа го негираше тоа дури и кога во нејзината куќа беа пронајдени дукати, прстени на починатиот и крвав нож.
Таа беше судена заедно со нејзиниот зет Авдија Хоџиќ, кој е обвинет дека бил соучесник затоа што Шефика му дала пиштол за да го скрие. Првиот бранител на Шефика беше познатиот белградски адвокат Тома Фила. Тој на крајот го напушти нејзиниот случај поради конфликт на интереси, но беше адвокат на нејзиниот зет Авдија Хоџиќ, а бранител на Шефика ја презеде неговиот татко Филота Фила.
Шефка беше осудена на смрт со стрелање, но смртната казна на повторното судење беше заменета во 20 години затвор. Познато е дека Шефика е ослободена во 1983 година, но оттогаш и се губи секаква трага. Се шпекулираше дека го променила идентитетот, се премажила и добила дете.
