Воислав Раичевиќ, познат како Воја Американац, бил главен извршител на кланот „Америка“, чии членови претежно биле Црногорци обучени во Америка. За „Американците“ се зборува дека го претставувале одредот на смртта на Милошевиќ и дека имале список според кој убивале за својата служба.
Теоријата дека работеле за службата, а особено за претседателот Милошевиќ, никогаш не е докажана, но факт е дека убиле многу криминалци, а речиси никој од нив не одговарал за тоа.
Може да се каже дека биле „земуњани пред земунанци“, дека вршеле валкани работи за државата. Се зборува дека го исчистиле речиси целиот Вождовачки клан, како и други неподобни жилави момци, но и новинари и политичари. Наводно, „Американците“ цело време соработувале со српската и црногорската служба.
МУП зборуваше за овој клан како група составена од браќата Раичевиќ, браќата Рогановиќ и други, а доушникот по име „Среќко“ ги откри деталите:
Дека кланот се состоел од јадро од 15 професионални убијци кои заедно со уште поширок круг на помагачи од 30 луѓе сочинуваат одред на смртта кој извршува нарачани убиства. Како соработници на кланот навел двајца високи полицајци, едниот од Србија, а другиот од Црна Гора. Среќко побарал спогодба, полицијата да му гарантира безбедност и да каже се, но бидејќи не добил гаранции, исчезнал.
Шешељ беше првиот што јавно проговори за „Американците“ кога го обвини шефот на ДБ Јовица Станишиќ дека неговите одреди на смртта убиваат низ Србија. Наводно, врската меѓу Црногорците од Америка и српската ДБ бил Бошко Радоњиќ, шеф на ирската мафија во Њујорк и добар пријател на последниот голем италијански кум Џон Готи. Се зборува дека кога Радоњиќ дошол во Србија на почетокот на 1990-тите, бидејќи во Америка му суделе за влијание врз поротата што го судела Готи, Станишиќ лично му доделил обезбедување.
Кога бил основан кланот, наводно раководел Јоца Амстердам, кој ја напушта Србија поради обвинението дека го наредил убиството на Горан Марјановиќ Бомбаш. Тогаш на чело на кланот дојде Воја, кој работеше за италијанската мафија во Америка додека не се замеша со некои луѓе и мораше да дојде овде.
Сакаше да го убие шефот на подземјето – прва верзија
Во средината на 90-тите, Воја организирал, но и самиот извршил многу ликвидации. Велат дека бил исклучително умешен, не се двоумел да се маскира во просјак или жена за да и пријде на жртвата.
Негодуваше на многу моќни луѓе, а паранојата беше нешто што го следеше секој ден. Не е баш најјасно, но можеби токму тоа беше мотивот на Американецот да му текне дека самиот Жељко Ражнатовиќ сака да го тргне од лицето на земјата. Тогаш, според упатените, Воја одлучува да го ликвидира Аркан.
Бидејќи не верувал никому, решил сам да го направи тоа. Знаејќи дека е тешко да се пријде на Аркан, Раичевиќ набавил ракетен фрлач „зоља“. Почна да го следи Аркан и брзо утврди дека командантот на СДГ речиси секој ден оди во неговото поранешно казино во близина на хотелот „Југославија“. Работата на Американецот беше олеснета бидејќи Аркан секогаш одеше по истиот пат.
Еден ден Раичевиќ пристигнал на место покрај патот, погодно за испукување проектил. Долго чекаше, но Аркан никогаш не се појави.
Како што објаснија упатените што се случило. На тој ден, велат, инстинктивно Аркан решил да не тргне по патот по кој секогаш одел, туку отишол на другата страна. Веројатно несвесен дека со тоа си го спасил животот.
Меѓутоа, истиот ден Воја Американац ја потпишал сопствената смртна потерница. Според упатените, Воја им се доверил на најблиските, а информацијата отишла „понатаму“. Набрзо започнале подготовките за негова ликвидација, а Раичевиќ набргу бил брутално измачуван пред неговата смрт. Се вели дека сите прсти, како и јазикот му биле отсечени со ножици за лозје. Кога му истекол рокот, бил погребан, а неговото тело никогаш не било пронајдено.
Втора верзија
Воја наводно го убил Чента во центарот на Белград заедно со новинарката Маја Павиќ, кума на Цеца. Иако Воја бил близок со кумот на Аркан, Милан Ѓорѓевиќ Бомбона и иако Аркан не го сакал Чента, бидејќи Воја го убил својот кум и полковник на гардата, Шуца (првиот сопруг на втората сопруга на Легија), Аркан бил многу лут. Чента и Јуса не го сакаа Аркан, но меѓу нив имаше почит бидејќи заедно со Ашанин и покојните Љубо и Гишка ја сочинуваа старата гарда од тешки момци и сите заедно работеа во странство.
Уште една верзија, иако помалку веројатна, исто така кружеше низ градот.
Имено, убивајќи ги Чента и Маја, Воја ги добил моќните непријатели Јуса и Аркан. Покрај нив, “Американците” веќе војуваа со “Сурчинци”. Наводно, меѓу белградските газди и врхушката имало договор дека Воја морал да си замине. Неговите пријатели, Рого и Бојан Петровиќ, со кои ја држел „Ступица“ заедно со шурата на Чента, Миша Цвијетиновиќ, го киднапираат Воја, го снимаат и го мачат за да признае дека го убил Чента. Мотивот на Миша бил одмазда, додека другите двајца сакале да ги преземат бизнисите на Воја. Наводно, Бојан го држел, Рого му пукал 4 пати во рамото додека не признал, а потоа Миша Тајгер му пукал во глава.
Бојан наводно претходно соработувал со “Американците” кои го егзекутирале Горан Вуковиќ за Петровиќ да ги преземе работите на неговиот поранешен пријател. Телото на Воја не е пронајдено, но се вели дека бил искасапен, а делови од телото биле фрлени во Дунав или некаде закопани. Потоа беа убиени заштитникот на Воја, Бомбонa и Лука Пејовиќ (припадник на кланот „Америка“ и според поранешниот шеф на ДБ Горан Петровиќ, убиецот на Чурувија).
