Понекогаш се случува пациентите и покрај анестезијата да се разбудат на операционата маса и како резултат на тоа ги чекаат некои прилично непријатни ситуации. Г-дин Сидни Л. Вилијамс, исто така, поминал низ еден таков во еден момент, кој морал да се подложи на операција на отворено срце, која вклучува рез на целиот граден кош.
Пред операцијата, хирургот му рекол дека шансите да преживее, или да умре на масата се 50 проценти. Му дале анестетик, па почувствувал како заспива.
Сепак, го разбудил звукот на пилата со која му биле исечени градите. Се обидел да им каже на лекарите што се случува, но од него не излегувал звук, а потоа се обидел да даде знак со телото – исто така безуспешно.
Не можел ни да плаче бидејќи анестетикот му спречил да работат солзаните жлезди. Ги слушнал лекарите како разговараат за состојбата на неговото срце, односно колку е оштетено.
Неколку секунди подоцна почувствувал бранови на болка како минуваат низ неговото срце и бил шокиран кога сфатил дека неговото срце штотуку престанало да чука. Затоа лекарите му давале електрошокови, а болката што ја чувствувал ја опишал како најлошата работа што ја доживеал.
Откако се разбудил, тој го опишал настанот како „погреб на жив човек“. За среќа, Вилијамс успеал да преживее, но последиците не се решени – оттогаш страда од страшни кошмари кои го тераат да чкрта со заби додека сонува, а има постојан страв од смртта и покрај психотерапијата.
