RS-28 Sarmat или како што медиумите ја нарекоа “сатановиот син” сè уште не влезе во оперативна употреба, бидејќи неодамна беше тестирана, со голема медиумска помпезност, но привлече внимание благодарение на руските политичари кои и се заканија на Велика Британија дека ќе ја избришат од лицето на земјата.
Се зборуваше и за наследникот на “Сатана”, односно стратешката интерконтинентална балистичка ракета Р-36М или според НАТО номенклатурата СС-18 Сатана. Русите оваа балистичка ракета ја нарекуваат “Војвода”.
Russian state TV warns UK that Moscow can “sink it forever” with a Sarmat ICBM or a 100-megaton missile that would spark a tsunami & turn UK “into a radioactive wasteland”. “One launch, Boris, and there’ll be no Britain.” I suspect it's sabre-rattling for the domestic audience. pic.twitter.com/whyuLzPh67
— Steve Rosenberg (@BBCSteveR) May 1, 2022
Овој проектил е дизајниран за водење нуклеарна војна. Дизајниран и развиен е во конструкциското биро “Јужноје” во градот Днепропетровск во Украина, за да ја замени серијата проектили SS-9 Scarp во ракетни силоси вкопани во земјата во вкупно 288 ракетни силоси распоредени низ тогашниот Советски Сојуз. Последната серија ракети е направена пред распадот на СССР во 1991 година.
Интерконтиненталната балистичка ракета Р-36М УТТх/М2 “Војвода” е двостепена ракета со течно гориво со дигитален инертен систем за наведување. Оваа ракета е во фаза на повлекување од употреба во руските стратешки нуклеарни сили, во која сè уште се вклучени оперативните модели 4,5 и 6, кои според проценките се околу 50 балистички ракети кои имаат околу 500 нуклеарни боеви глави.
ULTIMO MOMENTO: este es el Misil Intercontinental Nuclear 🇷🇺 Sarmat RS28 testeado hace dias. OTAN lo llama “Satanas” 18.000 km alcance, vel 26.000 km/h. 3000 veces + potente que la bomba de Hiroshima: en minutos 🇬🇧 desaparecería del mapa. Hoy nuevas amenazas 🇷🇺🇬🇧 @lanacionmas pic.twitter.com/U8mwAxswrt
— Christian Martin (@askomartin) April 27, 2022
СС-18 Војвода се смета за најголема балистичка ракета од четвртата генерација и е единствената “тешка” ракета дозволена според Договорот за ограничување на стратешкото оружје SALT 2.
Според класификацијата на Главната ракетна и артилериска управа на Министерството за одбрана на Руската Федерација (ГРАУ), ракетата РС-36М е опишана како двостепена балистичка ракета со течно гориво, сместена во ракетни силоси закопани во земјата зајакната да издржи нуклеарен напад и експлозија.
Оваа интерконтинентална балистичка ракета може да носи уште 10 независно насочени боеви глави, таканаречената MIRV технологија (Multiple Independently Reentry Vehicle), од кои секоја има моќност од 500 kT, со точност CEP (Circular Error Probable) според руските проценки помалку од 650 m. Се верува дека овие проектили можат да уништат 80 отсто од американските ракетни силоси, користејќи само две нуклеарни боеви глави. Затоа Американците побараа намалување на бројот на боеви глави на овие ракети од 500 на 308, па на 54, додека во Русија наводно има помалку од 20 нуклеарни боеви глави за овие ракети. Оттука и постојаната закана на пратениците од Думата со овие проектили дека ќе ја погодат Велика Британија.
Russian TV keeps threatening nuclear strikes against Western nations, desperately trying to deter them from continuing to help Ukraine. On a side note, this is the first state TV host who doesn't seem to be eager to die for the Motherland, arguing with a trigger-happy lawmaker. pic.twitter.com/PBvBP5V1lk
— Julia Davis (@JuliaDavisNews) April 28, 2022
Како што споменавме, ракетата е двостепена. Првата степен се состои од четири ракетни мотори RD-263 со вкупен потисок од 460 тони, а вториот степен која има потисок од 77 тони.
Овие балистички ракети се долги 36-37,25 метри, со дијаметар од 3 метри, а количината на ракетно гориво при лансирање е 188 тони.
Ракетите се инаку фабрички спакуван контејнер од фиберглас, кој се става во ракетен силос во кој остануваат следните 15 до 20 години. Методот на лансирање на овие ракети е гаснодинамичен, односно попознат како ладно лансирање. Имено, големо барутно полнење по лансирањето ја лансира ракета во висина од 20 метри од силосот, кога ќе се активира ракетниот мотор. Предностите на оваа форма на лансирање се тоа што силосот може веднаш да се наполни со нова ракета, ракетниот мотор не предизвикува никакво физичко оштетување на ракетниот силос и не се троши гориво.
Nukes on Moscow’s streets are always horrifyingly sinister. Is this the new Sarmat missile? Possibly – during rehearsals we don’t get the hardware low down. Particularly hideous in my photo is the fact it’s parked up next to the Ukrainian restaurant, Odessa Mama. pic.twitter.com/AEbPJCwKfT
— Diana Magnay (@DiMagnaySky) April 28, 2022
Дострелот на овие балистички ракети, во зависност од верзијата, е 11.000-12.500 километри. Вкупно 6 верзии на овие ракети се направени од 1975 година и се означени со моделите 1-6.
Mod 1 и Mod 2 се исти проектили, единствената разлика беше во нуклеарните боеви глави. Мод 1 имаше домет од 10.200 км и 4 боеви глави MIRV, секоја носеше нуклеарна боева глава од 1 MT или 10 MIRV секоја со боева глава од 400 kT. Ракетите користат инертен систем за водење. Поради ограничувањата во технологијата, се веруваше дека максималното отстапување од целта е 1.600 m. Масата на ракетата за време на лансирањето беше 209.600 кг, долга 33,65 метри и дијаметар од 3,0 метри. Тоа беше ракета со две фази на течно гориво. Мод 1 и 2 беа наменети да ги уништат големите градови Њујорк, Вашингтон и Лос Анџелес. Mod 2 имаше боева глава 8MT која не беше MIRV
🇷🇺 valsts TV propagandons Dmitrijs Kiseļevs: "Pietiek ar vienu "Sarmat" raķeti, lai nogremdētu Britu salas, viss jau ir aprēķināts". pic.twitter.com/4m1fCPyqbD
— Vatastānas hronika 🇱🇻🇺🇦 Chronicles of Vatastan (@vatastan) May 2, 2022
Mod 3 е верзија која ја врати боевата глава MIRV со по 10 парчиња со капацитет од 500 kT и отстапување од целта од 650 m. Со него може да биде нападната која било цел на територијата на САД.
Мод 4 е изменета верзија на ракетата Мод 3 за напад на утврдени цели, како и за напаѓање градови. Ракетата има и 10 боеви глави MIRV од 500 kT, со дострелот зголемен на 11.000 km. Ракетата користи инертен систем за навигација со дигитален компјутер за водење и контрола. Тежината за лансирање е 211.400 кг
Мод 5 стана оперативен во 1988 година и ги има истите 10 боеви глави MIRV, но со поголема прецизност и подобра заштита. Масата при лансирање е 211.400 kg, има домет од 11.000 km и боева глава од 750 kT.
Russia is a state built on lies!
Alexei Zhuravlev exclaimed: 'One Sarmat and that's it — the British Isles are no more.' Boasted it would take one of these missiles '202 seconds to hit London' from Kaliningrad. No Missile Site There! 90secs Moscow No More! https://t.co/RNkj6i5mdr— Bob For A Full Brexit (@boblister_poole) May 2, 2022
Mod 6, за разлика од Mod 1,3,3,5, доби една боева глава од 8MT -20 MT со отстапување од целта од 500 m, што го прави ефикасно оружје против добро поставени цели. Оваа верзија на ракетата остана единствената која сè уште е во оперативна употреба, бидејќи верзијата Mod 5 почна да се повлекува од оперативна употреба во 2020 година. Дострелот на оваа ракета е 16.000 км.
Во 1997 година, новооснованата компанија Космотранс започна да ги конвертира овие балистички ракети во носители на корисен товар во вселената под ознаката Днепар. Конверзијата се гледаше во претворање на оваа двостепена ракета во тристепена и наместо боева глава на врвот, инсталирањето на вселенскиот модул SHM Space Head Module за складирање на носивост.
Според податоците од 2014 година, Руската Федерација имала во оперативна употреба 369 интерконтинентални балистички ракети со 1247 боеви глави, 54 ракети СС-18м 70 СС-19, 171 мобилна верзија Топољ М, 6 СС-24 Јарс.