Ирена има две матки, две грла и практично две вагини! Оваа белграѓанка е феномен и покрај исклучително ретка аномалија, без мака успеала да роди две деца! А жените со две матки не можат да го направат тоа.
Откривањето дека има две матки било шокантно за една многу млада девојка, а гинекологот кој и направил ултразвук не бил изненаден. Бидејќи оваа аномалија влијае само помеѓу 0,1 и 0,5 отсто од жените.
– Бев млад кога открив дека имам две матки, два грла и дека имам т.н. вагинален септум, односно преграда што ја дели вагината на два дела. И јас имам два јајници, но тоа е нормално – раскажува низ смеа за Курир Ирена Еклемовиќ и додава дека едниот јајник е поврзан со едната матка, а другиот со другата.
А на сликата од ултразвук, која ни ја покажува, можеме да видиме две матки, кои малку косо една до друга, оддалеку изгледаат како мачкини очи во стомакот. И еден јајник е видлив над двете матки.
-Додека сè уште бев во стомакот на мајка ми, како што ми објаснија лекарите, во моментот кога требаше да ми се оформи матката, дојде до дуплирање во поделбата на гените и ми се удвоија матката и грлото на матката, а две вагини беа практично создадена исто така.партиција. Пораснав без да знам. Менструалните циклуси отсекогаш ми биле нормални и редовни, не сум имала никаков проблем ни со врските, ни со било што друго – вели Ирена.
Иако многу жени со оваа појава не можат да забременат, Ирена се снајде без проблем. И тоа кога ниту се надевала ниту планирала. За време на бременоста дознала дека тоа е феномен и дека има нешто што многу лекари го гледаат само во учебниците.
– Забременив додека бев уште студент. Тоа беше времето на деведесетите, минатиот век, тогаш не беше нормално, како што е сега, тинејџерките и многу млади девојки да одат на ултразвук. И на ултразвукот што отидов да ја потврдам бременоста, дознав дека имам две матки и се што е споменато отиде со нив. Моето бебе беше во десната матка. Беше шок по шок – се сеќава Ирена.
На 21 година првата дилема и беше – да се породи или не?
– Не беше лесно. А потоа во ГАК „Вишеградска“ запознав една Црногорка, пациентка, која ми рече: „Не ти треба училиште, кариера, забава и се ако не се реализираш како мајка. Кога ти е така. ..“ Овде сум скршен. Тогаш самите лекари ми рекоа дека не се ни сигурни како да направат абортус и дека го сакам тоа бидејќи случајот е премногу комплициран – вели Ирена.
Оваа ризична бременост ја водеше сега починатата проф. д-р Александар Петронијевиќ, кој ги роди мајка си и Ирена во 1996 година. Хормонската терапија беше дадена.
– Отидов и во Институтот за мајка и дете на генетски тестови кои сега се актуелни и жените ги прават на своја сметка, но тогаш беа ретки и влеваа страв поради сомневањата за генетски аномалии кај бебето веднаш по откривањето на мојата аномалија. За среќа, се беше во ред – вели Ирена, која продолжува:
-Се плашев како ќе помине бременоста, дали ќе притискам до крај, што ќе се случи со бебето… Десната матка ја турна левата и остана доволно простор за да се развие бебето. Иако со мојата аномалија децата се раѓаат предвреме и се мали, под 2.500 грама, Филип Лав тежеше 3.350 грама и ја носев цела бременост.
Природното породување не доаѓаше во предвид, па бебето да не се заглави. А оваа секако не беше ни возможна бидејќи момчето беше свртено настрана. Додека голтал овошна вода, бил во хипоксија и бил реанимиран.
Ирена како студентка роди уште едно дете – Стефан Вук, во 1999 година. И тој е зачнат по природен пат.
– И вториот пат, бебето беше во вистинската матрица. Очигледно е подоминантен од левиот, иако се со иста големина. Ембриоскопија, најновата метода во тоа време, ми ја направи проф. д-р Александар Љубиќ. Со сите тие игли, тој погледна да види дали плодот е во ред. И со Стефан Вук се беше во ред, тој е роден со 2.900 грама. Само што почна породувањето, па едвај имаа време да направат итен царски рез – вели Ирена и додава дека двете бебиња веднаш отишле на интензивна нега и на инкубатор токму поради аномалија на мајката.
И на крајот на краиштата, Ирена е задоволна. Повторно, тој го вели истото:
– Мислев дека младоста ми е одземена, но и со децата успеав да завршам два факултети, да излезам, да патувам и да успеам во бизнисот. Моите синови сега се на факултет и на некој начин сме пријатели иако ме почитуваат како мајка. Секако, немаше да можам да го направам сето ова доколку ја немав поддршката од моето семејство…
