Актерите Ненад Јездиќ и Сергеј Трифуновиќ одбележаа многу домашни остварувања, а многумина не знаат дека разликата меѓу нив е помалку од 3 месеци. Заедно студирале на Факултетот за драмски уметности во Белград, иако Јездиќ заостанал една генерација.
Нивните студии траеја во текот на бурните 90-ти, кои останаа запаметени по сиромаштија и сиромаштија. Но, тоа не не спречи да се развиваме, а во прилог на тоа говори и приказната што Сергеј Трифуновиќ ја раскажа за магазинот „Недељник“.
– Со Ненад Јездиќ имавме ситуација. Тој е од Ваљево, јас сум од Ужице, тој е една година зад мене на Академијата. Одиме дома, последниот воз, немаме пари. Само знаеме дека треба да си одиме дома. Гладни сме, 1992 година е. Се качуваме во возот и се молиме на Бога да помине кондуктерот. Возот е полн со селани, кои влечат стока. Но, влегува кондуктерот, вели: „Билети! Јас и Јездиќ немаме договор и се е чиста импровизација. Му велам на Јездиќ: „Дај му ги картите на човекот! Тој: „Тие се кај тебе“, јас: „Ме се шегуваш? „Тие се кај вас. „Не, ти ги дадов билетите пред да се качиш во возот. Станавме, почна тепачка: „Ти ги дадов моите пари, па… си ги добил парите на мајка ти!“ Луѓето скокнаа да не разделат: „Момци, немојте!“ И диригентот си замина – рече Сергеј Трифуновиќ, па додаде:
– Да ги запалиме факелите јас и тој и да молчиме. Селаните стојат и молчат. Кога ќе влезете во возот, избегнувате да кажете што всушност студирате. Ти одговараш дека студираш право или економија и никој ништо повеќе не те прашува. Ако кажеш дека учиш глума, ти си најлош. Така јас и Језда рековме дека студираме право. И овие селани одговориле: „Вие сте актери, мајка ви“.
