Страшната и тешка автобуска несреќа во која загинаа десет лица, а 15 беа тешко повредени е последната во низата тешки несреќи на автопатот А3.
Се добива впечаток дека сериозни несреќи со смртни случаи на автопатиштата се особено чести на автопатот А3.
Јосип Матаија, раководител на Службата за безбедност на сообраќајот на патиштата во Министерството за внатрешни работи, како гостин во дневникот на ТВ Нова, ги коментираше правилата за возачите на автобуси. Тој објасни дека правилата поврзани со возењето се пропишани на ниво на Европската унија, но исто така и со хрватскиот Закон за мобилни работници и нивните годишни одмори.
Во оваа ситуација, вели тој, имаше екипаж, двајца возачи, кои можат да возат максимално 21 час во рок од 30 часа и тоа заедно, а по 4 и пол часа треба да се одморат. Тоа го прават на начин еден да вози 4 и пол часа, а потоа другиот ја презема контролата над возилото, објасни Матаија.
Тој рече дека врз основа на тахографот, што го имало возилото, а мора да ги имаат сите автобуси и сите камиони, полицијата може да ја утврди и брзината, колку возачот го управувал возилото, колку одмарал и други релевантни информации. Се појавија неофицијални информации дека возачите се сменија на возачкото место во Брегана, на границата меѓу Словенија и Хрватска, а дали е тоа точно, исто така, треба да биде лесно утврдено со помош на тахографот.
Што се однесува до конкретниот дел од автопатската делница, Матаија посочува дека во тој дел со години немало сериозна сообраќајна несреќа.
Како и да е, на целата делница од автопатот А3, која е долга повеќе од 300 километри, за жал, секоја година се случуваат одреден број несреќи, а проблемот е веројатно во самата конфигурација на теренот, бидејќи е рамнина. Сите знаеме дека автопатот е монотон и тогаш возачите можат да заспијат, вели тој.
Тој додава дека според статистичките податоци, годинава биле регистрирани 14 смртни случаи на автопатите во Хрватска, во споредба со деветмина минатата година, од кои половината биле на А3.
Сепак, тој посочува дека автопатите се побезбедни патишта од другите затоа што на нив годишно животот го губат од 8 до 10 проценти од патниците, а повеќето од нив загинуваат на улиците на населените места.
