Александар Симовиќ (46), осуден на 35 години затвор за учество во убиството на премиерот Зоран Ѓинѓиќ и други злосторства на таканаречениот Земунски клан, брои леб во „Забела“ во Пожаревац.
Претходно, Симовиќ од строгиот Седми павилјон беше префрлен во поотворени делови од затворот каде што може слободно да шета и да ужива во чистиот воздух.
– Симовиќ го има најдоброто работно место во цела „Забела“. Го брои лебот што им се доставува на затворениците, шета низ целиот комплекс каде има пет-шест павилјони и болници и е прилично привилегиран. За разлика од него, Радомир Марковиќ (76), поранешен шеф на Службата за државна безбедност, извесно време беше на колото, но некои се побунија, па тој беше вратен во Седмиот павилјон. А Раде е постар човек кој е болен, за разлика од Симовиќ. Сега во седмиот павилјон, каде повторно работи во магацинот каде брои гардероби за 250 затвореници – вели извор запознаен со настаните во казематот од Пожаревац.
Да потсетиме, Александар Симовиќ беше осуден на 35 години затвор за учество во убиството на премиерот Зоран Ѓинѓиќ, а подоцна и на 20 години за убиство на сведокот-соработник Зоран Вукојевиќ Вук.
Уапсен е на 25 ноември 2006 година во стан на улица Милентија Поповица бр. 35 во Нов Белград и е првиот избеган „Земунац“ кој српската полиција успеа да го лоцира и приведе.
Александар е осуден за девет убиства, обиди за убиство и три киднапирања.
И додека Радомир Марковиќ ги брои алиштата и чорапите на затворениците, неговите поранешни подредени во српски „Алкатраз“ пишуваат книги, од кои некои се автобиографски.
Така, Милорад Улемек Легија (54) е најактивниот писател меѓу затворениците. Досега има објавено 22 книги, а по неговите стапки тргна и Ѕвездан Јовановиќ (57) познат како Звеки, кој ја напиша книгата „Патеки на волците“.
